بیوفیدبک در آسیبهای رباط ها : تمرین بیوفیدبک ورزشکار را قادر می‌سازد تا عملکرد بیومکانیکی و فیزیولوژیکی را با دریافت داده‌های بیومکانیکی و فیزیولوژیکی همزمان با یک کار یا بلافاصله پس از آن تغییر دهد.

ورزشکارانی که ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که شامل دویدن و پریدن است، در معرض خطر آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی (ACL) قرار دارند و میزان بروز این آسیب دیدگی در بین ورزشکاران جوان‌تر همچنان در حال افزایش است.

آسیب مجدد ACL در بازگشت به ورزش

نقش بیوفیدبک در آسیبهای رباط ها ، متأسفانه، بین 15 تا 35 درصد از بیمارانی که به دنبال ACLR به ورزش بازمی‌گردند، دچار آسیب مجدد ACL در اندام جراحی یا طرف مقابل خود می‌شوند. میزان رو به افزایش آسیبد دیدگی ها نشان می دهد که بیمارانی که ACLR و توانبخشی بعد از عمل را دنبال می کنند، در طول فعالیت هایی مثل دویدن ، پریدن ، فرود آمدن دچار نقص حرکتی قابل توجهی هستند. مشکل در زمان بازگشت به ورزش به طور آینده نگر به عنوان یک عامل خطر برای آسیب های ACL دوم شناسایی شده است. از آنجایی که آسیب با گذشت زمان برطرف نمی شود و تا دو سال پس از عمل شناسایی شده است، ضروری است که رویکردهای برای اصلاح آسیب دیدگی برای بازگشت به ورزش دیده شود. و در طول توانبخشی اجرا می شود.

تعدادی مطالعه در مورد بیوفیدبک برای اصلاح مکانیک حرکت در حین چمباتمه زدن استفاده کرده اند. اخیراً نشان داده شده است که بیمارانی که آسیب ACLR دارند می‌توانند تقارن توزیع وزن خود را هنگام چمباتمه بهبود دهند و در عین حال با نمایش بار زیر هر اندام، بیوفیدبک را در زمان واقعی تجسم کنند.

یک جلسه بیوفیدبک بصری در حین چمباتمه زدن می‌تواند مکانیزم فرود را در طی یک پرش عمودی در ورزشکاران سالم تغییر دهد. همراه با بیوفیدبک ، بازخورد لمسی در مداخلات مبتنی بر حرکت برای بیماران مبتلا به ACLR گنجانده شده است.

بیوفیدبک لمسی  مداخله برای بیمارانی که از ACLR بهبود می یابند، شامل شد، در این روش یک نوار Thera در اطراف زانوها در حین چمباتمه دو طرفه قرار داده شد تا حرکت مفصل ران را تسهیل کند. با این حال مشخص نیست که آیا این تمرین بر روی هم ترازی زانو در طول حرکات پویا تأثیر می گذارد یا خیر.

در حالی که بیوفیدبک یک روش امیدوارکننده برای بهبود حرکت است، در حال حاضر ناشناخته است که آیا هدف قرار دادن مکانیک های چمباتمه زدن در طول مداخله بیوفیدبک می تواند منجر به بهبود مکانیک فرود شود یا خیر.

نقش بیوفیدبک در آسیبهای رباط ها

بیوفیدبک در آسیبهای رباط ها به بهبود مکانیک فرود در بیمارانی که به دنبال ACLR به ورزش بازگشته اند ممکن است یک درمان مهم برای کاهش بروز آسیب مجدد ACL باشد. هدف از این کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده فاز اول دوگانه بود است.

هدف اول تعیین ایمنی و کارایی اولیه یک مداخله بیوفیدبک جدید برای بهبود مکانیک فرود مرتبط با عوامل خطر برای آسیب مجدد ACL در بیماران پس از ACLR بود. ما فرض کردیم که بیمارانی که ACLR را دنبال می‌کنند و مداخله بیوفیدبک بصری و لمسی را تکمیل کرده‌اند، نسبت به کنترل‌های توجهی که تحت یک برنامه آموزشی در مورد پیشگیری و بهبود آسیب ACL قرار گرفته‌اند، پیشرفت‌های بیشتری در مکانیک فرود دوطرفه خواهند داشت.

هدف دوم این مطالعه جمع‌آوری داده‌های لازم برای اطمینان از اینکه مطالعات مداخله آتی به اندازه کافی برای تشخیص پیشرفت‌های آماری در مکانیک فرود در بیماران مبتلا به ACLR قدرت دارند، بود.

توسعه روش‌های مؤثر برای بهبود بیومکانیک اندام تحتانی در حین فرود، گام مهمی در جهت کاستن بروز بالای آسیب‌های ACL مجدد در ورزشکارانی است که پس از ACLR به ورزش بازگشته‌اند.

ما در کلینیک فیزیوتراپی صبا سلامتی با بکار گیری از جدیدترین متد های درمانی و بروز ترین تجهیزات فیزیوتراپی آماده ارائه خدمات درمانی بیوفیدبک میزبان شما هستیم.